Opvoeden van je zoon: als jonge moeder kan je soms best onzeker worden of je het allemaal wel goed doet. Geef je hem wel mee wat hij nodig heeft? Ben je niet te veel aan het pamperen of juist te makkelijk? Wat vertel je hem allemaal en hoe bescherm je hem voor die boze buitenwereld zonder dat je hem juist té beschermd opvoedt met alle nadelen van dien? Lieve jongensmoeder, wees gerust: die vragen stellen we ons zelf allemaal. En niemand heeft de waarheid hierin in pacht. We geven je tips over opvoeden, maar volg ook gewoon je hart! Want jij én je zoon zijn beide unieke wezens en wat voor jullie werkt, kan weleens veel beter zijn dan wat al die wijsgeren vertellen…
Bescherm je zoon, maar pamper niet te veel
We zijn heel erg geneigd om alles maar voor ons kind op te lossen. We willen immers niet dat het pijn heeft of verdrietig is. Op zich een heel nobel streven. Alleen moet het niet zo doorslaan dat je kind niks meer zelf kan doen of niks meer meemaakt. Want ooit zal hij groot zijn en moet hij het toch echt wel allemaal zelf doen. Wat het dus nooit geleerd heeft! Om diezelfde reden moet je hem ook niet altijd zijn zin geven of altijd laten winnen. Is niet zielig, het is hem voorbereiden op het echte leven!
Opvoeden is ook je zoon leren dat hij het zelf kan
Daarop aansluitend: wees de veilige haven voor je kind, maar stimuleer hem van daaruit dat hij zelf dingen kan doen. Leer hem maar dat hij capabel genoeg is om zelf tot een oplossing te komen. En ja, je kunt hem ook leren dat dat ook kan inhouden dat hij juist wel om hulp mag vragen. Probeer hierin de juiste mix te vinden. Er wordt weleens gezegd dat de jeugd van tegenwoordig zo gepamperd wordt, dat ze daardoor straks hulp zullen zoeken bij alles wat er in hun leven speelt. Goed voor de coach-branche, maar het is niet de ideale situatie natuurlijk. Het is veel fijner als je op jezelf durft te vertrouwen en weet dat je in staat bent om zelf tot oplossingen te komen. En dat niet alles meteen een drama is. Jouw opvoeding heeft hier wel degelijk heel veel invloed op.
Gevoelens mag ook je zoon hebben
Het andere uiterste is uiteraard dat je zoon zich nooit zou mogen uiten. Maar dat is iets totaal anders. Iedereen, dus ook je zoon, heeft ‘recht’ op zijn emoties en mag die ook gewoon uiten. Je zoon mag net zo goed huilen als je dochter. En het is prachtig als hij over zijn gevoelens weet en durft te praten. Jongens en praten gaat misschien anders dan jij gewend bent, want gemiddeld gesproken zijn we als vrouwen meer van de emoties en praten. Gemiddeld ja, want natuurlijk zijn er gesloten vrouwen en jongens die open boeken zijn. Maar je kunt je zoon wel leren omgaan met zijn gevoelens, dat het er mag zijn én dat er over gepraat kán worden. En jong geleerd is nog altijd oud gedaan.
Vervelen mag
Je hoeft je zoon niet altijd te entertainen! Sterker nog: een beetje vervelen is zelfs heel goed. Het kan zelfs helpen om je zoon creatiever te laten denken.
Respect leren hebben hoort ook bij opvoeden
Respect hebben is een groot goed. Dat heb je naar iedereen toe. Maar ook naar bijvoorbeeld de natuur. Leer ze waarderen hoe anderen zijn en wat de aarde ons geeft. Laat ze kennis maken met mensen die er anders uitzien of bijvoorbeeld een andere religie aanhangen. Want onbekend maakt onbemind! Dus als je kind met veel verschillende soorten mensen in aanraking komt, zal het zeker helpen.
Leer hem zich in te leven
Je zoon leren zich te kunnen verplaatsen in anderen is een groot goed. Daardoor kan je immers begrijpen waarom iemand reageert zoals hij of zij doet. Snappen waarom iemand boos op je wordt of bijvoorbeeld weer niet naar jouw feestje durft te komen, zorgt ervoor dat je minder snel ook boos zult worden.
Leer je zoon delen
Dan komen we ook meteen uit met leren delen. Je kind leren om niet alleen op een fijne manier met mensen om te gaan, door ze te proberen te begrijpen, of gewoon vanuit respect, maar eveneens leren dat hij kan delen. Zo maak je het allemaal nog mooier.
Geef je zoon zijn eigen verantwoordelijkheid
Het leven brengt verantwoordelijkheden met zich mee, of je dit nu wilt of niet. Als je zoon wat ouder wordt kan je hem taakjes geven om hiermee om te leren gaan. Dat hoeft niet groots te zijn, maar bijvoorbeeld zelf zijn bed opmaken of helpen met de vaatwasser uitruimen: het kan allemaal. Geef je hem de taak om voor een diertje te zorgen: prima, maar hou zelf wel supervisie! Je kind kan het vergeten en daar mag het dier natuurlijk niet de dupe van worden. Dit kan je zo doen dat je zoon het niet doorheeft dat je controleert…want je wil niet afgeven dat je hem niet vertrouwt.
Geduld is een schone zaak
Het is niet ‘ik geef een kik en het gebeurt’, zo werkt het op andere plekken ook niet. Leer je kind maar dat hij soms moet wachten!
Hij heeft niet altijd gelijk
En nee, hij heeft niet altijd gelijk. Maar wel meteen met de kanttekening dat je hem net zo goed met respect behandeld en dus niet zijn mening meteen onder tafel veegt met het akelige antwoord: ‘omdat ik het zeg’. Leg uit waarom hij geen gelijk heeft en luister ook naar zijn argumenten. Want: …
Geef het goede voorbeeld
…bij alles geldt dat jij het goede voorbeeld moet geven! Een kind kopieert jouw gedrag en waar blijven jouw argumenten als je ze zelf ook niet trouw bent? Dan wordt het allemaal wel heel ongeloofwaardig!
Laat je zoon een echte kerel mogen zijn…
En ja, dan gaat deze akelige jongensmoeder het toch weer zeggen: laat je zoon lekker zijn eigen unieke ik zijn. Is hij een zogenaamde echte jongen en is hij druk, wild en altijd bezig? Laat hem lekker buiten spelen en geniet van zijn levenslust. Natuurlijk mag je ingrijpen als het allemaal té wordt, maar probeer er geen stil huismusje van te maken! Hij heeft het simpelweg nodig om bezig te mogen zijn. Om zijn energie kwijt te raken. Het is tegenwoordig zo makkelijk om een kind als ‘te druk’ weg te zetten, soms zelfs tot medicijngebruik aan toe. Terwijl het niks anders is (begrijp me goed, dat geldt natuurlijk niet voor iedereen) dan gewoon normaal jongensgedrag waar de maatschappij minder goed mee om weet te gaan. Hierover kan je trouwens meer lezen in boeken van Angela Crott. Heb je een gozer die juist heerlijk creatief zit te wezen aan de keukentafel. Helemaal goed, laat hem lekker zijn unieke ik zijn! Er zijn al genoeg anderen!
Niet compleet
Natuurlijk is dit rijtje niet compleet. Maar wel een goede start, denk ik. Geef je zoon een liefdevolle thuishaven, waar hij weet dat hij altijd veilig mag schuilen. En leer hem op een liefdevolle manier hoe de wereld in elkaar zit en stimuleer hem om dit te ontdekken! Geef hem zelfvertrouwen juist door zelf te mogen ontdekken. En heb je zoon lief. Dat is toch nog altijd het belangrijkste!
Afbeeldingen: Pixabay