En hoe ga je daarmee om?
Er wordt vaak gezegd dat jongens meer risico’s nemen dan meisjes. Is dat ook echt zo? En waarom is dat dan zo? Klimmen ze inderdaad hoger, rennen ze echt sneller en zoeken ze werkelijk veel meer de grenzen op? Wat is de reden dat onze knullen zich zo gedragen en hoe ga je daar als ouder dan mee om?
Waarom nemen jongens meer risico?
We kunnen er natuurlijk van alles van vinden, maar als het gemiddeld genomen zo is dat jongens gevaarlijker bezig zijn dan meiden, dan zal er toch meer aan de hand moeten zijn dan enkel het karakter van je eigen kind. Welke redenen zijn er dat jongens van nature gewoon meer risico nemen?
Biologie en hormonen
Uit onderzoek blijkt dat testosteron een rol speelt in risicovol gedrag. Dit is nu precies hét mannelijke hormoon. Of anders gezegd: jongens hebben meer testosteron dan meisjes. En daarom zal de drang om avontuur en spanning op te zoeken ook groter zijn.
Onderzoek toont aan dat het hormoon testosteron een rol speelt in risicovol gedrag. Jongens hebben hier meer van dan meisjes, wat bijdraagt aan hun drang om avontuur en spanning op te zoeken.
Hersenen en ontwikkeling
De hersenen van jongens ontwikkelen zich anders. Hun prefrontale cortex (het deel dat verantwoordelijk is voor impulscontrole) rijpt later dan bij meisjes. Hierdoor nemen ze sneller impulsieve beslissingen. Tenminste: dat wordt gezegd door bepaalde bronnen. Maar tot mijn verbazing zijn er hele verschillende uitspraken hierover.
Volgens Ouders van Nu is uit onderzoek wel degelijk verschil gebleken tussen de hersenen van meisjes en jongens.
Volgens Het Nederlands Jeugdinstituut blijkt uit onderzoek dat de hersenen helemaal niet verschillend ontwikkelen. Zij vertellen hierin eveneens dat populaire media berichten over de verschillen en dat daardoor meisjes bijvoorbeeld al denken dat ze niet goed zijn in wiskunde en daardoor minder snel zullen kiezen voor technische vakken.
En dat is nog niet alles, want op vhto.nl wordt het woord gegeven aan een onderzoeker uit Leiden. Ook hij stelt dat er helemaal geen echte meisjes- en jongenshersenen bestaan. Hij stelt daarnaast dat niet alleen hormonen maar ook gender invloed hebben op de hersenen.
Dus: of de hersenen van jongens nu echt zorgen voor risicovoller gedrag? Ik heb even geen idee…
Sociale verwachtingen
Jongens worden vaak aangemoedigd om stoer en moedig te zijn, wat kan leiden tot meer risicovol gedrag. Ouders en leraren moedigen fysieke activiteit aan, wat jongens verder aanzet tot experimenteren. Misschien denk je dat jij dat niet doet…en dat dat niet meer van deze tijd is. Ik denk wel dat meer mensen zich hier bewust van zijn, maar veel gaat onbewust.
Hoe ga je om met dit jongensgedrag?
Natuurlijk is iedere jongen gewoon zichzelf en is echt niet ieder joch even risicovol bezig. Of misschien heb jij juist wel een meisje wat graag de bomen inkruipt… Maar hoe ga je hier nu mee om?
Geef gecontroleerde vrijheid
Laat jongens experimenteren met risico’s, maar in een veilige omgeving. Denk aan een klimparcours met een zachte ondergrond of een sport waar ze uitdagingen kunnen aangaan.
Leer hen inschatten
Praat over risico’s zonder hen bang te maken. Laat ze zelf nadenken over de gevolgen van hun acties: ‘Wat denk je dat er gebeurt als je dat doet?’
Stimuleer probleemoplossend denken
Laat hen nadenken over veilige manieren om uitdagingen aan te gaan. Bijvoorbeeld: ‘Hoe kun je die boom beklimmen zonder te vallen?’
Wees een rolmodel
Jouw houding tegenover risico’s beïnvloedt die van je zoon. Laat zien hoe je op een verstandige manier met risico’s omgaat, zoals veilig fietsen in het verkeer of goed voorbereid op avontuur gaan.
Laat ze vallen (maar vang ze ook op)
Leren door ervaring is essentieel. Kleine misstappen leren hen hoe ze beter met risico’s kunnen omgaan. Wees er om ze op te vangen en te begeleiden zonder in overbescherming te vervallen.
Hoe ga jij om met de risicodrift van jouw zoon?
Afbeeldingen: Pixabay
Misschien ook een idee om te lezen: waarom jongens anders spelen dan meisjes.
