Met stijgende verbazing las ik een stukje van een jongensmoeder. Nu ben ik ondertussen wel gewend dat veel moeders op internet klagen of vertellen over het gedrag van die kleine mannen. Ze snappen het niet… En ik snap hen niet… Maar wat doen we met de term ‘stereotype jongen’? Herken jij het als jongensmoeder?
Hoezo stereotype?
Het artikel begon met ongeveer de zin ‘de meeste zonen voldoen aan het stereotype beeld.’ Hoezo dan? Ik zal geen namen noemen, want het is helemaal niet bedoeld om nu iemand aan te vallen. Maar ik herken helemaal dit gegeven niet. Ik heb 4 inmiddels volwassen zoons en nee, ik had niet altijd kapotte knieën, vechtende kerels of meer van dat soort gevallen in huis. Ja, ze hielden allemaal van soldaten, maar ook een periode van roze… Ze waren allemaal gek op wielen, maar echt stoeien deden ze allemaal eigenlijk vrij bedaard. Zoals ieder kind, ook de meiden, doen. Niks wild, wilder, wildst. Gillen? Yep, maar dat doen meiden eerder nog meer. Tenminste: ik vind zelf meiden regelmatig behoorlijk aanwezig (oef, nu ben ik bevooroordeeld zeker?). 😉
Overal aan hangen
Is dat zo? Hangen jongens overal aan? Hah, nou, ik zie meiden op hun kop in klimrekken hangen, continue de handstand doen en noem maar op. Eerlijk gezegd vind ik dat veel enger. Haha, ja, ik ben niks gewend. 😉
Gewoon lekker zichzelf zijn
Oké, doorsnee genomen zal een jongen wilder zijn. Dat is waarschijnlijk een biologisch dingetje. Maar zo standaard gillen dat ‘we’ als jongensmoeder moeten kunnen omgaan met kapotte knieën, zwaarden en vechtende kinderen en ga zo nog maar even door, gaat me echt te ver. Daar herken ik mijn jongens echt niet in. En ik ben vast niet de enige.
Wie herkent dit ‘stereotype jongen’?
Dus ben ik eigenlijk toch wel nieuwsgierig wie er nu gelijk heeft. Moeten jongensmoeders inderdaad rekening houden met chaos, wapengeweld, wonden, pislucht, vlekken en andere mannenproblemen? Of is dit toch wel erg overtrokken? Wat vinden jullie?
En mogen ook jongens gewoon zichzelf zijn? Dus ja: als ze voldoen aan dit stereotype is het helemaal oké. En dan zou het fijn zijn als dat echte jongensgedrag (om het dan maar even wel zo te noemen) ook gewoon geaccepteerd zou worden! Voldoen ze er niet aan? Dat is net zo goed!
Typisch meidengedrag versus stereotype jongen…
En laten we dan ook maar meteen het verhaal compleet maken. Want ’typisch’ meidengedrag is natuurlijk hetzelfde verhaal. Een kind is in de eerste plaats gewoon zichzelf en ja, zal beïnvloed worden door zijn of haar geslacht. Maar iedereen zo standaard wegzetten… Ik was zelf ook geen make-up minnend, poppenspelend, altijd roze dragend meisje. Kastelen? Machtig…om de ridders en niet de prinsessen! 😉
Afbeeldingen: pixabay.