Valt er ergens de term ‘jongensmoeder’ dan mag het eenvoudig te raden zijn dat ik even wil lezen wat erover gezegd wordt. Zo kom ik nog weleens een artikel tegen wat gaat over de dingen die je als jongensmoeder bekend voorkomt of die je minstens zou moeten weten. En eerlijk gezegd herken ik er helemaal niet veel in. Ik weet niet of mijn jongens dus zo anders dan de gemiddelde jongens zijn of dat het allemaal weer behoorlijk stereotype wordt verzonnen… Het hoeft helemaal niet altijd druk te zijn met meerdere zoons in huis en nee, stoeipartijen hoeven ook niet het leven te beheersen van een jongensmoeder. Eigenlijk ben ik nog weleens verbaasd als ik zie hoe de kleine dametjes tekeergaan met hun broer…of zus. Kortom: kijk vooral naar je kind zelf! Want ieder kind is uniek. En wijzere woorden zijn er volgens mij in dit opzicht niet te vinden 😉. Maar oké, welke dingen worden dan toch vooral aan jongens toegeschreven? Leuk als jullie mij vertellen of jullie het allemaal herkennen!
Altijd stoeien
Misschien wel 1 van de dingen die vaak gedacht wordt is het stoeien van jongens. Eigenlijk hebben die gasten van mij dat praktisch nooit gedaan. Ja, met ons. Maar onderling werd er gewoon gespeeld met autootjes, bouwblokken, geknutseld, oké ook met ‘pistolen’ enzo, maar elkaar echt lijfelijk aanvallen gebeurde eigenlijk bijna nooit. De ruzies die er waren, waren toch vooral verbaal boos zijn op elkaar.
Altijd herrie
Dat was hier heel wisselend. Maar is dat echt zo’n jongensding dan? Het geschetter van meiden kan je ook door merg en been gaan… Ik denk dat herrie maken veel meer een kinderding is. En echt niet specifiek voor jongens opgaat.
Altijd gewond
Ja hoor, natuurlijk hadden ze blauwe plekken, schaafwonden en soms iets meer. Maar als ik mezelf herinner als kind deed ik er echt niet voor onder.
Altijd veel eten
Ehm, oké, die sla ik zelfs even over. Veel eten? Wanneer en waar dan? Als kind aten ze alle vier bijna niks! Nu is het bij allemaal goed gekomen hoor, maar nog vind ik de hoeveelheden die mijn nog thuiswonende (volwassen) guppen eten nergens op slaan… Nu hebben ze dat wel van ons, want wij zijn zelf ook geen grote eters.
Altijd bewegen
Stilzitten is lastig, of er moet een beeldschermpje voor staan (toen ze klein waren). Maar geldt dat niet voor de meeste kinderen en eigenlijk ook voor heel veel volwassenen? Zodra het beeldscherm verdwijnt worden zelfs volwassenen al onrustig 😉. En zo gek is het toch niet dat een kind zijn energie gewoon kwijt moet?
Altijd stoer en hard voor zichzelf
Is dat niet een beetje wat we ze toch wel een beetje nog meegeven, ook al denken we dat we heel open daarin staan? Hoe snel wordt er toch niet tegen een kind gezegd dat ‘stoere jongens’ niet huilen of dat ze een ‘flinke vent’ moeten zijn?
Maken er altijd een puinhoop van
Lijkt me ook heel kind eigen én ook een beetje hoe je ze opvoedt. En ik beken: ik ben toch echt mijn leven lang al een meisje maar ik kan er zelf ook wat van ….
Hebben nooit lang ruzie
Daar zit dan wel iets in. Ruzies met vriendjes duurden niet lang. Als ik dan het jaloerse gedoe en gekat tussen meiden hoor, dan moet ik bekennen dat ik inderdaad denk dat mannen toch echt op een andere manier in elkaar zitten 😉. O, dat zitten ze natuurlijk ook. Hihi.
Wat moet je dus weten als jongensmoeder?
Wat je moet weten als jongensmoeder is dat je kind uniek is en gewoon zichzelf mag zijn. En ja, jongens schijnen gemiddeld anders in elkaar te zitten dan meiden en dat vind ik een heel boeiend onderwerp. Maar de artikelen die ik over dit onderwerp lees als het gaat om wat het is om jongensmoeder te zijn, dan kan ik er zelf niet zo heel veel mee. Zo stereotype zoals het hierin vaak wordt weggezet verbazen mij echt. Dus ben ik benieuwd hoe dat jullie vergaat: heb ik dan zo’n afwijkend jongensgezin?
Afbeeldingen: Pixabay